miércoles, 2 de diciembre de 2009

me arrepiento.. de tantas cosas...


Me sorprende muchísimo,

cuando oigo a alguien asegurar


” que no se arrepiente de nada”


La verdad, me parece admirable.

Yo me arrepiento de tantas cosas,…

Casi todos los días me arrepiento de algo:

De cosas que he dicho,

Y de las que he callado.

Me arrepiento de haber actuado sin pensar

Y me arrepiento de habérmelo pensado tanto.

Me arrepentiré toda la vida de haber elegido ciencias en vez de letras en 3º BUP.

De haber dicho que NO, cuando me moría de ganas de decir SI.

De no haber sabido decir NO.

De esperar, y de huir.


Pero así es la vida,…

Errores y aciertos, sin ensayo, sin “previa”, “a pelo” .


En la treintena declaraba orgullosa, que prefería arrepentirme de lo que hecho, que de lo que no me atreví a hacer,

ahora, recién estrenada la década de los 40 , tengo dudas…


Creo que arrepentirse es bueno, si sirve para reflexionar y mejorar.

Es absurdo, si solo sirve para juzgarse y compadecerse.

Soy impulsiva por naturaleza y eso lleva parejo muchas cosas buenas, pero también algunas malísimas, y es la cantidad de arrepentimientos que llevo a mis espaldas.














Y tu?

Espero que no te arrepientas de dedicarme unos minutos de tu vida,

No me lo perdonaría….

Un beso impulsivo

11 comentarios:

  1. vivir es tomar decisiones y eso implica equivocarse ,de vez en cuando y por lo tanto arrepentirse.Sobre todo si eres como yo de las que primero que se tira a la piscina y después se preocupa de aprender a nadar, aunque a veces ni siquiera hay agua que frene el golpe.
    pero no me arrepiento de haber llegado hasta tu blog y aún menos de visitarlo cada vez que puedo.

    un abrazo impulsivo

    ResponderEliminar
  2. Hacemos lo que creemos mejor en cada momento, y claro luego, con la vista atrás es más fácil ver si nos hemos equivocado, porque el análisis de consecuencias es un hecho.Es una trampa en la que caemos y ahí está el arrepentimiento, las escusas y el me faltaban datos para tomar la decisión, creo que nos pasa a todo el mundo, aunque a algunos cueste de reconocer .
    Un beso impulsopremeditado

    ResponderEliminar
  3. Muchas personas que han acompañado a seres en el proceso de la muerte dicen que el mayor arrepentimiento que expresamos cuando nos vamos es el no haber hecho esto o aquello.
    Hoy por hoy, creo que todo sucede por algo, y que todo es como tiene que ser, más allá de nuestro entendimiento. Posiblemente si miramos atrás, hoy vemos las cosas desde otra perspectiva, hemos madurado, evolucionado y continúamente aunque a veces parece que nada se mueve nos vamos transmutando. Hoy puede pensar que nunca me arrepentiré de tal acción o palabra y enseguida que la pronuncio o hago la acción ya me he transmutado y posiblemente como no trae los resultados esperados caíga en el arrepentimiento, pero lamentablemente arrepentirse pocas veces vale de algo, supongo que hemos de prestar atención a nuestros arrepentimientos, sanarlos, transcenderlos y evolucionar con ellos...
    Bueno, siento la parrafada....Otro abrazo de luz.

    ResponderEliminar
  4. Me arrepiento de haber pensado que el tiempo enmendaría las ausencias, los errores.. No me quiero arrepentir de los silencios, de lo que no fué dicho, ni hecho, porque en esas pequeñas negligencias cotidianas elegimos y decidimos aunque sea desde la frustración o la soledad. Que la vida nos de la posibilidad de paliar esa sensación terrible o necesaria que es el arrepentimiento.

    ResponderEliminar
  5. Ay Xana del Regueiro, recién llegada a los 40 y ya te afecta su crisis ...........
    Mira, tengo 42 años y hace tiempo que dejé de arrepentirme de cosas, no soy adivino ni sabio para saber en cada momento qué decisión tomar, con los años la experiencia te ayuda a elegir mejor pero la probabilidad de error siempre está presente.
    acéptalo siempre nos equivocaremos, incluso el acierto es un error.
    Lo que si que no me permito es vivir de reproches por los errores del pasado, siempre miro al futuro.
    Un beso sin arrepentimiento, Who.

    ResponderEliminar
  6. No me arrepiendo de haber dado los pasos necesarios para llegar a este, tu espacio.
    Arrepentirse ahora de lo que ha ocurrido en el pasado es permitir que aquello sobre lo que no podemos hacer nada introduzca sus raices en nuestro presente.
    Es ahora nuestro único tiempo y las culpas son una carga que nos impide levantar el vuelo.
    Del pasado nos liberamos con amor sabiendo que ya no existe; el futuro está por llegar y ahora vivimos intensamente nuestro tiempo.
    Me encantaría que visitases mi blog
    www.2012ahora.es
    No te arrepentirás.
    Besos.

    ResponderEliminar
  7. Si, si el arrepentimiento positivo. ese, que me ayuda a mejorar,
    bueno WHO la crisis de los 40 espero haberla superado no se si aguntaria tan inmediato otra crisis existencial, "ahorita" me repongo de la ultima, que creo que es la de los 40 pero es que siempre he sido muy precoz.,
    CArmelo bienvenido! ahora mismo te visito.
    besos alas de la la vida, te echaba de menos asi como a melvin y un beso para mi fiel NINFA
    no me dejo a nadie, no?
    porque sino me arrepentiria...

    ResponderEliminar
  8. Prefiero pensar en los puntos de inflexión que en el arrepentimiento.
    Arrepentimiento es una palabra con connotaciones muy religiosas, especialmente católica.
    Es mejor pensar en momentos que no nos han aportado nada positivo o en etapas insufribles o negativas, en sentimientos o reacciones que cambiaría y sobre todo es mucho mejor aprender de las experiencias vividas que siempre nos aportan algo, bueno o malo.

    ResponderEliminar
  9. Tod@s nos arrepentimos en algún momento por hacer o dejar de hacer, por decir o dejar de decir... Pero son decisiones que siempre nos dejan una lección...

    ResponderEliminar
  10. me arrepiento cuando las consecuencias de una decision me atormentan,
    NO cuando me equivoco o pienso en las posibilidades de otra opcion, porque a toropasado es muy facil decir ay! si yo hubiera hecho esto o lo otro...
    pero si que siento arrepentimiento cuando una accion por ejemplo ha provocado algo que yo no queria...

    ResponderEliminar
  11. Una vegada, fent un curs de formació amb un psiquiatre, ens va dir que el penediment tortura les persones. Pensar coses com: "Si haguera fet...", "Si no haguera dit allò...". Certament, és una tortura i un parar el temps per a no saber on anar. Si vols, pots aprofitar eixe temps en altres coses de més profit, com per exemple VIURE.

    Una besada,

    ResponderEliminar

Entrada destacada

Malos tiempos    para la Lírica      Eso parece,  malos tiempos.  Sin embargo, tiendo a pensar que cualquier tiempo pasado fue peor.   Aquí ...